Bibi
Bibi jest obdrapana, poczochrana i bez jednego ucha... Niczym Van Gogh!
Dostała rolę mojego identyfikatora na III Ogólnopolskim Zlocie Scrapbookingu, który odbył się miesiąc temu...
Obdrapania i brak ucha to zasługa Zlotu :P Poczochranie też.
Powstała z Fimo Puppen, czesanki, farb akrylowych i bliżej nieokreślonych tkanin.
Obdrapania i brak ucha to zasługa Zlotu :P Poczochranie też.
Powstała z Fimo Puppen, czesanki, farb akrylowych i bliżej nieokreślonych tkanin.
Niezła z niej pokraka. :)Chciałam zrobić lalkę toporną, wstrętną, moją pierwsza bez stawów w kolanach i łokciach...
...i zrobiłam.
W pierwotnej wersji miała mieć imię na "S"...
Swoje imię zawdzięcza bohaterce książki Kathe Koja "Skóra".
Tamta Bibi miała małe ostre ząbki. nie wiem, czy kły mojej Bibi są małe ale... ;)
Na koniec zdjęcie (jeszcze) z drugim uchem ;)
:edit:
I jeszcze jedno zdjęcie!! Skradzione z bloga Kamili:
:edit:
I jeszcze jedno zdjęcie!! Skradzione z bloga Kamili:
PRZEUROCZA!!!
OdpowiedzUsuńEj to ostatnie zdjęcie łał o_O genialne!upiornie wyszło, ale cienie i kolory elegancko :D
OdpowiedzUsuńświetna
OdpowiedzUsuńuroczo mrocznie dryszkowo!
OdpowiedzUsuńJest paskudno-sympatyczna :D
OdpowiedzUsuńOstatnie foto boskie, swoją drogą nie lubię być straszona :P
aaa, boska jest :D
OdpowiedzUsuńo kurde, nie wiem co powidzieć... ostatnie zdjęcie to niegrzecznym dzieciom przed snem pokazywać:)))
OdpowiedzUsuńmroczne nie ma co! Diablica z niej.
OdpowiedzUsuńCudna paskuda!!!
OdpowiedzUsuńOjaa.. ona jest boska! Chyba ją jak narazie najbardziej lubię z Twoich lalkowych tworów :)
OdpowiedzUsuńPoza tym przez oglądanie Twoich lalek coraz bardziej kusi mnie wzięcie do łapek jakiegoś lepiszcza... ale boję się, że wyjdzie mi masakryczna pokraka ;)
cudowna!!!!!!!!!!
OdpowiedzUsuńaz strach pomyśleć, jakby sie wyglądało sportretowanym przez Ciebie w lalce ;)
upiorrrrrnie urrrrocza :-
OdpowiedzUsuńO kurde, niezły lachon ;)
OdpowiedzUsuńno genialny! co tam zwykły banalny identyfikator-toż to dzieło sztuki :P
OdpowiedzUsuńz jednym uchem jeszcze fajniejsza :P
Bibi jest piękna w swojej szpetocie i upiorności. Aha i całkowicie podzielam chęci Pasiakowej :)
OdpowiedzUsuń